Sevdiğim adam bana şaşkınlıkla baktı. Dedi ki: "Bloglarını bırakamazsıın!"
Nedense birden gece 10'dan sonra blogum için vakit ayırabiliceğimi fark ettim. Sanırım bunu kendim için yapmıyorum, ama yazmayı bırakmamam gerekirdi. Her gün yazmazsam körelirim, ve her gün yapmam gereken bi yaratıcı iş olduğuna göre, o iş yazmak olabilir.
Bu öğlen eskrime başlıyorum. Benim yaşımdaki tipler Türkiye turnuvasına çıkadursun, ben daha elime kılıç bile almadım. Elin 7 yaşındaki oğlanları salonda ellerinde kılıç, ordan oraya uçuşurlarken ben tam bi spor-umutsuz-vakası olarak ne halt yiycem hiçbi fikrim yok.
Şans dileyin, dua edin, bi şey yapın bana.
2 yorum:
Yazdıklarımın benden başka kimseye faydası yok biliyorum ama yazmazsam kendimi nasıl geliştirebilirim diye düşünüyorum, yazmanın faydası yine bize.Yazın, kendiniz için bile olsa.
Benimkisi inancını kaybetmek olsa gerek..
Yorum Gönder