Kafamı The Smiths plağından çıkarmadığım bi günden ne öğrendim?

• Beni ne darkwave, ne rock 'n roll paklıyomuş; benim ruhumun müziği The Smiths'ten başkası olamazmış.
• Ömrümde duyduğum en romantik şarkı sözü "And if a double decker bus crashes into us, to die by your side is such a heavenly way to die"mış. (Ve eğer iki katlı bi otobüs bize çarparsa, senin yanında ölmek kutsal bi ölümdür.) Şarkı: There is a light that never goes out.
• Yaptığınız işleri onaylamıyan bi aileyle hayat zormuş. Örneğin siz Morticia ve Gomez Addams'ın harika bi resmini tuvale yaptığınızda "Sana ne elalemin aşkından, kim bu adam?" diyen anne.

Morticia-Gomez Addams tablom. "Seninle her gün cadılar bayramı."

• Hangi erkekle ne yaptığınızı sorma hakkını kendinde bulan eski sevgili "Hesap sormam umarım seni üzmüyodur, üzse de sorarım zaten, beni biliyosun" diyebiliyomuş. Ona aitmişim. PEKİ O ZAMAN NEDEN sahip çıkmıyosun bana? Ben orda gözlerim çıkasıya zırlarken orda başka kızlarla sürtmek yerine yanımda olsaydın, olmadıysan da olan oğlanları sorgulayamazsın. (Annemin çocukken aşıladığı "güçlü kadın" hâlâ içimde!)
• Bazı bloglardaki o "bu post için teşekkür ederiz- ay o sizin güzelliğiniz" tipi muhabbetlerden iğreniyomuşum.
• Saçım için arada sırada pişmanlık hissetsem de bi yandan çok seksi buluyomuşum. (Daha alışamadım bu kesime.)
• Odamın "plak dinleme" kısmı gerçekten harikaymış - kendimle gurur duymalardayım bugün.

Çok da umrunuzdaymış gibi açıkladım bak.

iki açıdan plak dinleme yerim (yatağın karşısı)

duvardaki tuvaller (Addams ve 6 tane küçük boyutlu Patti Smith) ; "şarkı sözlü çizim" dediğim şeylerin detayları

VE EVET, tiyatro afişi ve fotoğraflar hariç HEPSİNİ BEN ÇİZDİM, BEN BOYADIM, ben astım, her neyse.