"İş"lerle uğraşmaktan sinir krizi geçirmek üzere olduğum gece ve sabahtan ne öğrendim?

• Nefret ettiğiniz bi şeyi sevdiğiniz adamı mutlu ettiği için ağlıya ağlıya yapabiliyomuşsunuz. (Sadece onun sitesiyle uğraşıyorum ve resimlerini gördükçe, çizimlerindeki kızı sevgilisi olan "hatun" zannedince biraz yıpranıyorum galiba. Bi de aptal blog.com öyle saçma sapan bi şey ki...)
• Sevdiğiniz adam size "Kanka çok seviyorum seni, site harika olmuş" diyince bu sefer mutluluktan zırlıyomuşsunuz.
• Blogger hariç bi yerden bi websayfası yapmak benim için verem olma sebebiymiş. Blogger, Jux veya Tumblr hariç tüm blog hizmeti veren "şey"lere de alerjim varmış.
• Blogger'da alan adı yılda 10 dolarmış. (İyiymiş - kredi kartımız olsaydı.)
• Sizin için değerli birinin adını soyadını internet çubuğuna yazmak gurur vericiymiş. (Belki bu yüzden zırlamışımdır. Anlamıyorum ki kendimi.)
• Undercut'la çok güzel oluyomuşum! (Evet, evet saçıma bunu yaptım.)
• Aslında kimse siklemiyomuş.
• Carmen'i dinledikçe öldüğümün farkına daha iyi varıyomuşum.
• Anneniz sevdiğim adama yamandığınızı, ona zorla yapıştığınızı söyleyince (hele ki ömründe size "ayıp Nihal!"den daha sert bi söz söylememiş biriyse) içinizde bi şey ölüyomuş.
• Her şeyi ölümle bağdaştırdığım maddeler yazmaya başlamışım.